زمان تقریبی مطالعه: 3 دقیقه
 

ابن غراب





علی بن غراب فزاری کوفی۱۸۴ق)، معروف به ابن غراب، از اصحاب امام باقر و امام صادق (علیهماالسلام) بود و از امام صادق و امام رضا (علیهما‌السّلام) روایت نقل کرده است. وی از جمله محدثان ثقه، راستگو، حدیث‌شناس و از بزرگان شیعی بود که فقه را از ائمه (علیهم‌السّلام) روایت کرده و به سبب تشیع، رجال‌نویسان اهل‌سنت وی را متهم به تدلیس در روایت و ضعف نموده‌اند.


۱ - معرفی اجمالی



علی بن غراب (عبدالعزیز) فزاری کوفی محاربی، معروف به ابن غراب، اهل کوفه بود که بعدها به بغداد رفت. از اصحاب امام باقر و امام صادق (علیهماالسلام) بود و از امام صادق و امام رضا (علیهما‌السّلام) روایت نقل کرده است. همچنین از روایتگرانی چون فضل اعور، ابوبکر بن محمد حضرمی و عبیدالله بن عمر عمری حدیث نقل کرده است. راویانی چون ابواسحاق ابراهیم بن سلیمان خزاز، حسن بن علی و نصر بن مزاحم منقری از او حدیث نقل کرده‌اند. ابن غراب از جمله محدثان و بزرگان شیعی بود و فقه را از ائمه (علیهم‌السّلام) روایت کرده است. تشیع وی سبب شد تا عده‌ای از رجال‌نویسان اهل‌سنت او را به تدلیس در روایت و ضعف متهم سازند. با این همه او را محدثی ثقه، راستگو و حدیث‌شناس خوانده‌اند. ابن غراب معتقد بود که امام صادق (علیه‌السّلام) سخنان خود را از خداوند نقل می‌کند، گاهی نیز می‌گفت که بهترین جعفرها به من خبر داد. سرانجام در سال ۱۸۴ق در کوفه وفات یافت. کتاب الحدیث اثر اوست.

۲ - پانویس


 
۱. خطیب بغدادی، احمد بن علی، تاریخ بغداد، ج۱۲، ص۴۵.    
۲. شیخ طوسی، رجال الطوسی، ص۱۳۰.    
۳. شیخ طوسی، رجال الطوسی، ص۲۴۲.    
۴. برقی، احمد بن محمد، رجال البرقی، ص۲۵.    
۵. نمازی شاهرودی، علی، مستدرکات علم رجال الحدیث، ج۵، ص۴۲۳.    
۶. نجاشی، احمد بن علی، رجال النجاشی، ص۲۷۶.    
۷. نمازی شاهرودی، علی، مستدرکات علم رجال الحدیث، ج۵، ص۴۲۳.    
۸. خطیب بغدادی، احمد بن علی، تاریخ بغداد، ج۱۲، ص۴۵.    
۹. شیخ طوسی، الفهرست، ص۹۵-۹۶.    
۱۰. مزی، یوسف بن عبدالرحمن، تهذیب الکمال، ج۲۱، ص۵۵.    
۱۱. ابن ندیم، محمد بن اسحاق، الفهرست، ص۲۷۱.    
۱۲. خطیب بغدادی، احمد بن علی، تاریخ بغداد، ج۱۲، ص۴۶.    
۱۳. خزرجی، احمد بن عبدالله، خلاصة تذهیب تهذیب الکمال، ص۲۷۶.    
۱۴. نمازی شاهرودی، علی، مستدرکات علم رجال الحدیث، ج۵، ص۴۲۳.    
۱۵. ابن سعد، محمد، الطبقات الکبری، ج۶، ص۳۹۱.    
۱۶. آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۶، ص۳۵۰.    
۱۷. آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۶، ص۳۵۱.    
۱۸. صفدی، خلیل بن ایبک، الوافی بالوفیات، ج۲۱، ص۲۵۲.    
۱۹. ابن شهر آشوب، محمد بن علی، معالم العلماء، ص۱۴۳.    


۳ - منبع



• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۵۲۵، برگرفته از مقاله «علی ابن غراب».








آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.